Dierenleed op reis, dit zou ik niet (meer) doen! Ik heb een flinke zelfreflectie gedaan op activiteiten en ervaringen die ik heb meegemaakt met dieren. Ik heb in het verleden zoveel dingen gedaan waarvan ik nu denk, waarom?! Ik kende het dierenleed niet wat erachter schuilt en er zijn nog steeds wel eens dingen waarvan ik niet weet wat je ervan moet denken. Ik geloof wel in de kracht van bewustwording, dat je door kennis een mening kan aanpassen en dan het nooit te laat is om ergens iets mee te doen. Ik ben misleid! In samenwerking met World Animal Protection heb ik terug gekeken op alle onderstaande excursies met dieren en ik heb specifiek voor de katachtigen contact gehad met Stichting SPOTS, de bevindingen deel ik in dit artikel.
Inhoudsopgave
Dierenleed op reis, dit zou ik niet (meer) doen
Een aapje op een markt, vastgeketend aan een touw, overal reclame posters met mensen die met zijn tweeën op olifanten rijden, kunstjes beleven met dolfijnen, wandelen met leeuwen, beren in een circus, op de foto met een tijger, een grote slang om je nek, een krokodil vasthouden. Het is een greep uit het aanbod van activiteiten die je met dieren overal ter wereld kan ervaren.
En ja, ik heb ook dingen gedaan die ik nu niet meer zou doen of waar ik nu anders over denk. Dat komt enerzijds omdat tijden veranderen. Wat vroeger als ‘normaal’ werd gezien is dat nu niet meer. Of het is misschien nooit ‘normaal’ geweest maar we schonken er geen aandacht aan of we beschouwden iets als ‘normaal’ terwijl dat misschien niet zo was.
#IKDOENIETMEERWILD! Doe ook mee met de bewustwordingsactie!
Wat is normaal of echt niet normaal?
Er zijn dingen die ik echt niet normaal vind maar er zijn ook mensen die het niet normaal vinden dat ik gek ben op paardrijden op reis en als paardenliefhebber de Palio di Siena in Italië meerdere malen heb bezocht. En wat is ‘normaal’ eigenlijk? Dat is ook voor iedereen anders, zelfs Unilever besloot onlangs om het woord ‘normaal’ niet meer te gebruiken.
Excursies met dieren is niet meer van deze tijd…
Op de website van de ANVR (Algemeen Nederlandse Vereniging van Reisondernemingen) staat ook een heel artikel over de Do’s en Dont’s met betrekking tot ‘Dieren en Toerisme, diervriendelijk op reis‘. Persoonlijk vind ik het wel een lastig onderwerp. Sinds 2017 verdiep ik mij er meer in naar aanleiding van de ervaringen met het wandelen met leeuwen die je verderop in dit artikel kan lezen. Gezien het nu 2021 is heb ik er flink de tijd voor genomen voordat dit verhaal op papier staat.
Ik heb dit artikel geschreven om mensen bewust te maken van dierenleed op reis én omdat ik benieuwd ben wat experts op het gebied van dierenbescherming vinden van bepaalde zaken en wat je moet doen als je ergens iets ziet of misstanden constateert.
Denk eens na over dingen, waarom is het er, waarom gaat het zoals het gaat en wat kan jij doen aan een betere omgeving voor dieren. Het is niet zo dat ik nu zeg; ‘been there done that en nu ga ik zeggen dit mag je niet meer doen‘! Het is een reflectie op de dingen die ik zelf heb gedaan en die ik nu niet meer zou doen of anders zou aanpakken. Soms kom je er pas later achter dat er dierenleed achter schuilt, door mijn verhaal te delen, hoop ik anderen aan het denken te zetten en te waarschuwen voor het onbedoeld bijdragen aan dierenleed.
Vraag jezelf dit af of stel deze vragen
Daarbij ben ik ook benieuwd wat je zou kunnen doen als je iets constateert wat niet door de beugel kan. Moet je dat ergens melden, moet je daar foto’s van maken en delen, of…? En wat als het allemaal plausibel klinkt en het blijkt achteraf toch niet te zijn zoals het je voorgespiegeld is, wat dan? Je zou jezelf deze vragen kunnen stellen:
- Hoe komen de dieren daar?
- Waar komen de dieren vandaan?
- Worden de dieren speciaal hiervoor gefokt?
- Tot welke leeftijd wordt er iets met de dieren aangeboden?
- En als de dieren te oud zijn, wat gebeurd er dan met ze en waar kan je dat controleren?
- Wat is de natuurbeschermingswaarde van deze excursie aldus het project zelf? Waarom doen ze dit?
In gesprek met World Animal Protection
Het enige wat ik hiermee wil zeggen is wat mijn persoonlijke drijfveren waren om deze dingen wel te doen en na te vragen wat World Animal Protection hiervan vind. Zodat jij zelf een besluit kan maken en met deze input zelf een mening kan vormen. Wereldwijd dieren beschermen, daar staat World Animal Protection voor, ik kwam met ze in contact naar aanleiding van een persbericht dat ik ontving over de Whale Heritage Site in Tenerife.
Dit zegt World Animal Protection, we moeten nu in actie komen want:
- 550.000 dieren lijden dagelijks voor vermaak toeristen, zoals olifantenritten, tijger selfies en wandelen met leeuwen. De dieren worden vaak bij hun moeder weggehaald als ze nog jong zijn.
- Dieren worden lichamelijk en geestelijk mishandeld tijdens trainingen. Dit gebeurt allemaal om ze onderdanig te maken. De dieren zijn voor de rest van hun leven getekend ter vermaak van toeristen.
Zwemmen met dolfijnen in Florida, Eilat en Curaçao
Zwemmen met dolfijnen, het was altijd een droom van me! Ik wilde ze aaien, een kusje geven en vooral zijn vin vasthouden en voortgetrokken worden door het water. Tijdens mijn rondreis in Florida in 2011 kwam die droom uit. Op de Florida Keys, om precies te zijn in Key Largo ging ik zwemmen met dolfijnen.
Ik had de smaak te pakken, een jaar later ging ik duiken met dolfijnen in Eilat in Israël. Heel bijzonder, want zo zag je ze echt in hun natuurlijke omgeving zoals ze zijn. Hoewel natuurlijk, de dolfijnen zwemmen van een stuk open zee, een half afgezet bassin in de zee in. Ze kunnen dus wel de vrije natuur in, maar ze komen omdat ze worden gelokt met eten. Weer een jaar later, tijdens een persreis naar Curaçao mocht ik dolfijnen aaien. Al met al fantastische ervaringen!
Maar hoe tof het zwemmen met dolfijnen ook klinkt, voor de dieren is het niet natuurlijk om te doen. Ja ze houden van spelen, maar vooral met elkaar en wanneer zij er zin in hebben en niet wanneer wij dat van ze verwachten.
Ik vroeg aan Sanne Kuijpers, campagnemanager wilde dieren bij World Animal Protection waarom het niet goed is om te zwemmen met dolfijnen en of er überhaupt plekken op de wereld zijn waar het wel verantwoord zou kunnen omdat die dolfijnen nou eenmaal in gevangenschap leven. Want als men dit niet meer doet, hoe vergaat het die dieren dan? Wat moeten we met SeaWorld in Orlando en het Dolfinarium?
Reactie Sanne Kuijpers, campagnemanager wilde dieren bij World Animal Protection
‘Zwemmen met dolfijnen is een droom van velen. En natuurlijk is het voor jou fantastisch om zo dicht bij je favoriete dier te komen, maar voor de dolfijn is het helaas minder leuk. De dolfijn is getraind om te gehoorzamen, om geld te verdienen voor het park waar hij of zij leeft. Vaak weten de dieren niet beter, omdat ze in gevangenschap worden gefokt. Maar het blijven wilde dieren met hun natuurlijke behoeften. Zo hebben dolfijnen in gevangenschap veel te weinig ruimte, waardoor ze gestrest en verveeld raken. Ze worden soms zo gefrustreerd dat ze de andere dolfijnen in het bassin aanvallen, of ze worden zelf depressief.
Zo vertelde ex-dolfijnentrainer Ric O’Barry dat showdolfijn Flipper (uit de film) voor zijn ogen zelfmoord heeft gepleegd. De regel is eigenlijk: dolfijnen horen niet in gevangenschap. Vermijd daarom zwemmen met dolfijnen of dolfijnenshows in een dolfinarium. Als je dolfijnen wilt zien, boek dan een verantwoorde excursie waarbij je de dieren van gepaste afstand in het wild in zee of vanaf een boot kunt zien zonder ze hierbij te verstoren. Als de dolfijnen dan dichtbij komen, is dat op eigen initiatief en omdat zij dat willen. Er is niks mooiers dan deze bijzondere dieren te zien in zee, vrij en blij zoals het hoort.
Voor de dolfijnen die nu nog in gevangenschap leven, is het in de meeste gevallen niet meer mogelijk om nog terug te gaan naar het wild. Daarom pleit World Animal Protection voor een verantwoorde uitfasering van dolfijnenvermaak: in steeds meer landen komt een fokverbod voor dolfijnen in gevangenschap. Er komen zo geen nieuwe dolfijnen meer bij. De dolfijnen die er nog leven moeten voor de rest van hun leven goed worden verzorgd in een zo natuurlijk mogelijke omgeving.’
*Leuker, dolfijnen en walvissen spotten op Madeira, de Azoren of Tenerife!
Krokodillen vasthouden op de Florida Keys
In 2011 maakte ik een auto rondreis van 21 dagen in Florida met een vriendin. Tijdens deze reis reden we ook door de Everglades, een prachtig National Park dat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Wil je naar de Everglades dan moet je echt de Tamiami Trail rijden, de US 41 route dwars door de Everglades. Je kan de krokodillen gewoon zelf spotten als je met een huurauto door de Everglades reist. Blijf in je auto zitten en je ziet ze langs de kant van de weg lekker zonnebaden. Of speur het water af of je een krokodillen kop ziet. Lees ook mijn tips voor krokodillen spotten in de Everglades.
Onderweg, net buiten het Nationale Park maakte we een stop voor een Airboat excursie. Eerlijk is eerlijk, een Airboat excursie is niet goed voor de natuur, maar wel tof! Of je het dan wel of niet moet doen moet je zelf beslissen. Een kanotocht is een beter alternatief, maar ik hou van adrenaline. Ben ik dan egoïstisch? Misschien wel, daar kan je lang over discussiëren. Hou en geef ik niet om de natuur? Dat wel!
Een krokodillenfarm bezoeken…
Aan de overkant was een krokodillenfarm waar je krokodillen van dichtbij kon bekijken en er was een krokodillenshow. Van die show zeiden mijn vriendin en ik gelijk tegen elkaar, dit is niet ‘oké’! De krokodillen kregen met een stok een tik op hun lijf zodat ze hun bek open deden zodat de toeschouwers naar die grote enge tanden kunnen kijken. Even later stonden we wel allebei met een baby krokodil in onze hand, ‘aahhh zo schattig’, zeiden wij tegen elkaar. Maar dat is natuurlijk helemaal niet zo schattig, die baby krokodil moet lekker met zijn krokodillen familie in het water zwemmen. Het is toch dierenleed op reis!
Ik vroeg aan Sanne van World Animal Protection wat zij vinden van krokodillenshows en van plekken waar je een krokodil kan vasthouden?
Reactie Sanne Kuijpers, campagnemanager wilde dieren bij World Animal Protection
‘Shows met wilde dieren in circussen zijn in Nederland gelukkig niet meer toegestaan. Dit geldt alleen voor wilde zoogdieren en shows in dierentuinen zijn hiervan uitgezonderd. Krokodillen zijn reptielen en vallen dus niet onder dit verbod. Je kunt in Nederland zelfs nog een krokodil of kaaiman als huisdier houden. In Azië en Afrika tref je veel krokodillenfarms waar ook shows worden aangeboden. Over het algemeen geldt: een show of selfie met een wild dier dat je kunt aanraken, is niet verantwoord. Dat geldt dus ook voor krokodillen.
Het trieste aan krokodillenshows is dat het ook nog eens flink verkeerd kan aflopen voor de ‘trainers’ die hun hoofd in een krokodillenbek stoppen. De krokodillen leiden daarnaast een verdrietig leven. Hun enige ‘nut’ is het vermaken van mensen. De leefomstandigheden van deze dieren zijn vaak erbarmelijk. De dieren worden in kleine hokken gehouden, of juist met velen bij elkaar en met stokken gepord om te gehoorzamen. Krokodillen zijn erg stressgevoelig, al met al een heel triest leven. Grote kans dat de dieren daarna, levend, op transport worden gezet om te eindigen als leer (bijvoorbeeld voor een tas of schoenen) of vlees (dat wereldwijd wordt geëxporteerd)’.
Wandelen met leeuwen in Senegal
Het was 2017 toen ik samen met mijn zusje genoot van een winterzon vakantie in Gambia. Heerlijk, ik kan het iedereen aanraden! Vanuit Gambia kan je ook een dag excursie maken naar het aangrenzende land, Senegal en een bezoek brengen aan Fathala National Park.
Ik ben een keer in Zuid-Afrika op safari geweest en in Sri Lanka, mijn zusje had nog nooit wilde dieren gezien en daarom gingen wij naar Fathala National Park. In de excursie brochure zagen wij dat bekende Nederlandse reisorganisaties op dat moment ook een ‘wandelen met leeuwen‘ excursie aanboden. Dat klonk tof, maar ook raar?!
We vroegen het na bij onze gids en hij zei dat de leeuwen waarmee gewandeld kan worden onderdeel zijn van een programma voor dierbehoud en een fokprogramma. Omdat de leeuw een uitstervend ras is worden ze gefokt om ze te behouden. Het klonk plausibel en zo gezegd zo gedaan. Je weet natuurlijk wel dat het niet een normale gang van zaken is om te gaan wandelen met leeuwen, maar het klonk allemaal goed en zo draag je geld bij door te betalen voor de excursie aan het behoud van de leeuwen. Klinkt goed toch? Dit schreef ik toen op Instagram bij een foto:
Op nog geen drie kilometer van de Gambiaanse grens vind je het National Park Fathala Reserve in Senegal. Het reservaat is meer dan 2000 hectare groot waar je leeuwen, giraffen, neushoorns en zebra’s kunt spotten.
Extra bijzonder is dat je hier de mogelijkheid hebt om met leeuwen te lopen. Uiteraard begeleid door een goed opgeleide boswachter. Een heel bijzondere en opwindende ervaring. Het is natuurlijk niet natuurlijk om met leeuwen te lopen. Het maakt deel uit van een project dat ooit in Zimbabwe en Zambia is gestart.
Contact gezocht met Stichting SPOTS
Na thuiskomst ging ik eens op onderzoek uit! Ik zocht contact met Stichting SPOTS, Save and protect our treasures. Zij zetten zich vanuit Nederland in voor de wilde katachtigen. Ook de website Knuffelfarms is van deze organisatie. De excursie wandelen met leeuwen in Fathala National Park was op dat moment (2017) niet bekend bij hen. Ik mailde de organisatie het volgende:
Ik heb veel gelezen over ‘attracties met dieren’ en vanuit mijn eigen nieuwsgierigheid ben ik het gaan doen toen die mogelijkheid op mijn pad kwam. Als reisblogger zie ik veel mensen naar dit soort dingen toegaan en ik hoor dubbele verhalen over dit soort attracties. Ik zie enerzijds dat reisorganisaties het als excursie aanbieden en anderzijds stichtingen zoals jullie zich er tegen verzetten.
Vandaar dat ik zelf eens op onderzoek ben gegaan om te kijken wat het nou precies is. Ik werd verleid met een verhaal over een project en ook over die projectverhalen gaan wisselende verhalen de ronde. Vandaar dat ik dacht ik neem eens contact op met jullie. Gezien jullie het park niet kennen is het wellicht goed dat jullie dat nu wel weten. Ik ben ter plaatse niet veel verder gekomen dan een mooi verhaal over een ‘project’. Hebben jullie ideeën waar ik mij het beste tot kan wenden?
Uiteindelijk wil ik eigenlijk een blog schrijven over het ‘wandelen met leeuwen‘, waarom dat wordt aangeboden, waarom je het absoluut niet of misschien toch juist wel moet doen. Of waar juist absoluut niet of waar misschien toch wel. Knuffelfarms ben ik sowieso zwaar op tegen, dat was hier gelukkig niet het geval.
Reactie van Stichting Spots
Antwoorden op vragen over dit specifieke project in Fathala National Park hebben ze niet. Helaas heb ik nooit antwoorden gekregen van Fathala zelf. Hoewel ik zelf in de veronderstelling was geen knuffelfarm te hebben bezocht omdat ik de leeuwen niet heb aangeraakt geeft Stichting Spots aan dat ook het wandelen met leeuwen, wel degelijk onder een ‘knuffelfarm’ valt. Stichting Spots vraagt zich direct het volgende af en geeft ook antwoorden wat hun ervaring is bij vergelijkbare projecten.
- Hoe zijn de leeuwen daar gekomen?
- Waar komen de leeuwen vandaan? Worden ze bijvoorbeeld gefokt?
Vaak komen leeuwen als welp bij een project aan omdat ze op jonge leeftijd ‘gevormd’ kunnen worden, daarmee bedoelen wij dat de dieren handelbaar worden afgericht voor dit soort excursies. Normaliter zou een leeuw dit natuurlijk nooit doen, het is volstrekt onnatuurlijk. Als zo’n dier als welp is aangekomen bij dit project (en eigenlijk kan dat niet anders) is dit al stap 1 in dierenleed. Het dier is dan verwijderd van zijn moeder, normaliter blijven ze 1 ½ jaar bij elkaar. - Tot welke leeftijd kan er met leeuwen worden gewandeld?
Dat is meestal namelijk maar beperkt omdat leeuwen op een gegeven moment te gevaarlijk worden naarmate ze ouder worden. Na het bekijken van de foto galerij op de website zien wij jonge leeuwen, tot circa 2 jaar oud. Dierenleed dus voor welp en moeder voor onze selfies en ervaringen. - Als de leeuwen ‘vervangen’ worden, waar blijven ze dan? Kunnen ze bewijs overleggen?
Als men zegt dat de leeuwen uitgeplaatst worden, waar is dat dan? Hebben ze bewijzen? Lion Alert bijvoorbeeld, bekend vanwege zijn leeuwen wandelingen in onder andere Zimbabwe en Zambia, kan geen enkel bewijs overleggen dat de leeuwen die zij fokken en kopen, ook worden uitgeplaatst. Er is er nog nooit 1 uitgeplaatst… terwijl er wel tenminste 100 leeuwen zijn gekocht/gefokt voor wandelingen.
Dit moet je weten over wandelen met leeuwen!
– Er zijn regelmatig ‘incidenten’ waarbij leeuwen mensen aanvallen tijdens dit soort excursies. Vandaar ook dat je een ‘indemnity’ report moet invullen waarmee je het project vrijwaart in geval het fout gaat. Als zo’n incident heeft plaatsgevonden, wordt de leeuw in kwestie vaak gedood want hij is nu ‘gevaarlijk’. Omgedraaide wereld dus!
– Het geeft een volstrekt verkeerd beeld af aan mensen, namelijk dat leeuwen niet gevaarlijk zijn. Er zijn helaas veel toeristen die door dit soort excursies en door allerlei documentaires, geen flauw benul meer hebben dat het hier om gevaarlijke dieren gaat. Ze stappen uit auto’s om betere foto’s te maken. Zelfs in dierenparken gebeurt dit nog zoals enkele jaren geleden in Safaripark Beekse Bergen waar toeristen besloten uit de wagen te stappen om te gaan wandelen tussen de cheeta’s. Dit soort excursies en foto’s versterkt het beeld dat dieren zoals leeuwen niet gevaarlijk zijn
– Het is geen natuurbescherming! Het merendeel van dit soort projecten vertelt over de leeuw als een uitstervend diersoort. Zij fokken of kopen jonge leeuwen, maken hen klaar voor het wild en plaatsen ze later uit. Zeggen ze… maar de leeuw sterft vooral uit omdat er geen leefruimte is. Ze worden eigenlijk alleen geaccepteerd in Nationale Parken en die hebben al genoeg leeuwen. Je kunt niet onbeperkt leeuwen in 1 gebied plaatsen. Zeker geen leeuwen die gewend zijn geraakt aan mensen, die zijn héél gevaarlijk. Kortom: dit heeft geen enkele natuurbeschermingswaarde. Is alleen leuk voor toeristen als ervaring en om selfies te maken.
– Dit soort projecten trekken geld weg van ‘echte’ projecten die wel bezig zijn met natuurbescherming. Geloof ons: er is niets zo gemakkelijk om leeuwen te gebruiken voor deze excursies, het is helaas gemakkelijk om aan leeuwen te komen en ze in te zetten voor dit soort excursies. En door dit te doen, ben je ook zeker van het gegeven dat er bakken geld binnenkomt. Want wie wil nu niet wandelen met een leeuw en dit op FB zetten. Echte natuurbeschermers zouden dat allemaal vanaf morgen kunnen doen. Maar doen dat niet omdat het onzin is. Maar dit soort nepprojecten trekken massaal toeristen omdat die dit leuk vinden voor de selfies.
– Ongetwijfeld heb jij tijdens deze wandeling ook ‘de stok’ gezien of zelf gekregen! Dit is een trainingsmiddel. Een leeuw moet getraind worden alvorens zo’n wandeling te doen. Een leeuw zal never nooit uit zichzelf zo’n wandeling met mensen ondernemen.
Tips van Stichting Spots
- Bekijk de documentaire Blood Lions over de fokindustrie van leeuwen.
- Heb je een project gezien en twijfel je?
Op de FB pagina Volunteers in Africa beware, staat o.a. lijst met ‘good, ugly and bad’ projecten.
De reactie van World Animal Protection
Hoe moet je omgaan met zon verhaal en is dit echt dierenleed op reis of draag je wel iets bij aan behoud van dieren? Sanne Kuijpers, campagnemanager wilde dieren bij World Animal Protection:
‘Het verhaal van leeuwen die voor vermaak worden gebruikt in Zuid-Afrika, is hartverscheurend. Toeristen boeken excursies, zoals wandelen met leeuwen, omdat het supertof lijkt en omdat je ook oprecht denkt dat je iets goeds doet: bijdragen aan het welzijn en behoud van leeuwen. Niets is minder waar. Als reiziger word je hierin compleet misleid. Allereerst draagt het fokken van leeuwen in gevangenschap niet bij aan het behoud van de diersoort in het wild. Deze leeuwen worden nooit meer in het wild uitgezet, maar dienen puur als attractie en product.
Vaak ziet het leven van een leeuw in gevangenschap in Afrika er als volgt uit:
– Een welpje wordt geboren in gevangenschap. Binnen enkele dagen, maar vaak direct na de geboorte, wordt het welpje bij de moeder weggehaald.
– Het welpje wordt gebruikt voor het knuffelen met leeuwtjes of voor vrijwilligerswerk, waarbij vrijwilligers vanuit goede bedoelingen ‘helpen’ de leeuwtjes te verzorgen. Soms worden welpjes al op jonge leeftijd verkocht als ‘huisdier’.
– Zodra de welpjes te oud worden om nog mee te knuffelen, op de foto te gaan of te spelen, worden ze getraind om mee te wandelen. Ze worden met veel leeuwen in een kleine kooi gehouden, en mogen daar alleen uit om met reizigers te wandelen. Reizigers betalen vaak een flinke som geld om een wandeling te maken met de majestueuze dieren. Vaak worden de dieren tijdens het wandelen gedwongen om te poseren of om andere trucs te doen.
– Als de dieren volwassen zijn worden ze vaak gebruikt voor canned hunting. Jagers kunnen betalen voor het afschieten van een leeuw in een omheind gebied.
– Sommige delen van de leeuw mogen als ‘trofee’ mee naar huis. Andere delen worden regelmatig verwerkt in Aziatische traditionele medicijnen. Zo zijn leeuwenbotten gewild voor de productie van deze medicijnen.
Het is een triest leven dat dus niet bijdraagt aan behoud van deze diersoort in het wild. Laat je niet foppen, want in plaats van bij te dragen aan het dierenwelzijn, draag je bij aan een grote, trieste keten van dierenleed. Leeuwen kun je echt het beste in het wild bewonderen. Het is prachtig hoe zij zich bewegen over de savanne of uitpuffen onder een boom. Ook voor leeuwen geldt dus: als je in direct contact kunt komen met een leeuw, is het foute boel.
Onlangs was er heel goed nieuws te melden vanuit Zuid-Afrika. Zuid-Afrika stopt namelijk met het houden, fokken en verkopen van leeuwen in gevangenschap. Er zal een uitfasering in gang worden gezet. Een fantastische overwinning voor wilde dieren. Momenteel worden nog zo’n 8.000 tot 12.000 leeuwen, en duizenden andere grote katten zoals tijgers en cheeta’s, in meer dan 350 Zuid-Afrikaanse faciliteiten in gevangenschap gehouden. De roofdieren worden gefokt voor commerciële doeleinden, waaronder toerisme, jacht en de handel in leeuwenbotten. Dankzij de inzet van vele organisaties en supporters, komt hier nu een einde aan.
*Bekijk de foto en reacties op Instagram!
De Crocodile Pool in Gambia
De naam zegt het al, een poel die vol zit met krokodillen. Bij de Kachikally Crocodile Pool in Kachikally (Bakau) kan je krokodillen van héél dichtbij bekijken. Het bezoek aan de krokodillenvijver is super toeristisch en hoewel het bijzonder is om zo dichtbij te kunnen komen vind ik het eigenlijk not done dat iedereen te pas en te onpas maar tussen de krokodillen doorloopt, ze mag aanraken en met ze op de foto gaat. Is dit dierenleed op reis?
Voor veel Gambianen is deze plek, een heilige plaats. Vrouwen met vruchtbaarheidsproblemen komen naar de krokodillenpoel om te bidden en om zich te wassen met het water uit de vijver. Als een vrouw werkelijk zwanger wordt, noemt zij vaak het kind Kachikally, vernoemd naar de krokodillenpoel.
Sanne Kuijpers, campagnemanager wilde dieren bij World Animal Protection:
‘Over de rug van krokodillen wordt hier geld verdiend. Het is duidelijk dat deze krokodillen geen natuurlijk gedrag kunnen vertonen. Een krokodil is een gevaarlijk en onberekenbaar dier, dat met zijn beet of staartslag een mens kan doden. Je moet je dus sowieso afvragen of je je als mens tussen deze dieren wilt begeven en ze wil aaien, met alle risico’s van dien. Maar ook voor de dieren is dit allesbehalve fijn.
In het wild zal een krokodil vaak snel het water in vluchten als hij een mens ziet, en contact met mensen zal het dier stress opleveren. Het komt voor dat wilde dieren worden gedrogeerd zodat je ze kunt aaien of met ze op de foto kunt. Hoe dan ook, is ook deze plek of soortgelijke excursies iets dat je wilt vermijden.
*Lees hier meer over de Crocodile Pool en Chimpasees spotten in het wild en aapjes spotten in het wild naast ‘Monkey Park’ in Gambia.
Olifanten wassen of rijden op olifanten in Thailand
Ken je de Rolo reclame? Dat kan je je nu niet meer voorstellen dat er zo’n reclame wordt gemaakt. Ik ken genoeg mensen die vroeger op een olifant hebben gereden in Thailand of eens een olifant hebben gewassen. Vandaag de dag zijn er nog steeds duizenden mensen die het doen.
Niet zo gek ook, want het kan op heel veel plekken in Thailand bijvoorbeeld. Vorig jaar, in 2020 was ik op Koh Chang en daar fotografeerde ik deze olifanten om te laten zien aan jullie en met de gedachte hier ooit eens een artikel aan te wijden. Zoals je ziet op de foto is dit een Big Business en je kan er als toerist ook niet omheen of je ogen afwenden. Het gebeurt op het strand voor de vakantiehuisjes van gasten.
Wat kan je doen aan dit dierenleed op reis? Sanne Kuijpers, campagnemanager wilde dieren bij World Animal Protection:
‘Wat ziet dit er idyllisch uit hè? Het berijden of wassen van een olifant stond altijd bij velen op hun bucketlist. Gelukkig weten inmiddels steeds meer mensen dat dit onverantwoord is en enorm leed bij de olifanten veroorzaakt. Allereerst zijn de ruggen van olifanten niet gebouwd om daar mensen op te dragen. Je ziet dan ook veel rugletsel bij olifanten die deze ritten hebben moeten doen.
Olifanten die worden gehouden voor toeristische attracties worden op jonge leeftijd bij hun moeders weggehaald en aan de ketting gelegd. Hun wil wordt gebroken door ongelofelijk wrede training, waardoor ze uiteindelijk gehoorzamen. Terwijl ze in het wild horen te grazen, afstanden horen af te leggen en sociaal contact te hebben met andere olifanten, worden ze voor het vermaak dag in, dag uit in een schema gedwongen om ritten met toeristen te doen of te worden gewassen. Het wassen en voeren van olifanten is helaas ook niet verantwoord te noemen, ook al wordt dat vaak wel zo gepresenteerd. Ook als ze voor het wassen worden gebruikt, kunnen de olifanten geen natuurlijk gedrag vertonen.
Deze bijzondere dieren verdienen een vrij leven in de natuur, en horen niet voor vermaak te worden gebruikt. Ik raad je van harte aan om ze in het wild te gaan spotten, vanaf gepaste afstand en onder verantwoorde begeleiding. In het wild zijn ze absoluut op hun mooist!
Aapjes die vastgeketend zitten op een markt
Beesten die vastgeketend zijn daar heb ik altijd moeite mee gehad en nooit ‘normaal’ gevonden. Een dier hoort vrij te zijn vind ik, alleen een hond en een paard heb je wel eens vast aan een lijn. Ook daar zijn sommige mensen het niet mee eens, maar ik hou het even bij de vastgeketende apen.
Ik was op winterzon vakantie in Kaapverdië en struinde over een lokale markt waar ik deze aap zag. Ik moest een beetje stiekem een foto maken want aan de man van de kraam te zien zat die daar niet op te wachten.
Ik vroeg aan World Animal Protection wat je zou kunnen doen tegen dit dierenleed op reis als je dit ergens constateert. Sanne Kuijpers, campagnemanager wilde dieren bij World Animal Protection:
‘Wat naar als je op reis iets ziet dat niet in de haak is. Je voelt je machteloos en wilt het dier zo graag helpen… Je kunt gelukkig verschillende acties ondernemen. Allereerst: leg het vast! Maak een foto of video en noteer datum en tijd. Meld het voorval bij de lokale VVV, de autoriteiten, je hotel en een lokale dierenbeschermingsorganisatie. Zij zijn degenen die hier actief iets aan kunnen doen.
Als je een georganiseerde reis hebt geboekt en een excursie ziet staan die onverantwoord is, maak daar dan ook melding van bij je reisorganisatie. Van olifantenritten tot een kopje Kopi luwak (met gekooide civetkatten) en van krokodillenfarm tot wandelen met leeuwen of een bezoek aan een zogenaamd verantwoorde ‘opvangplek’: laat het weten als iets niet door de beugel kan, zodat de reisorganisatie het aanbod kan aanpassen.’
Renaissance Private Island (Flamingo Island) Aruba
Ze zijn zo leuk, die roze flamingo’s! Op Aruba is er een eilandje dat zelfs Flamingo Island heet, het is onderdeel van het luxe 5* Renaissance Hotel. Ik ging hier bewust naar toe, enerzijds omdat er een mooie spa is die ik voor Wellness Spots ging bezoeken en anderzijds omdat ik zelf ook die ene foto wilde die je overal ziet.
Ik deed mijn onderzoek en plaatste op Instagram een foto die iedereen wil maken als ze hier zijn. Ik plaatste die foto omdat ik wist dat veel mensen het zouden liken en ik hoopte dat ze dan ook mijn tekst erbij zouden lezen. Veel mensen reageerden met WOWWW, die hadden duidelijk de tekst niet gelezen. Andere reageerden met een reactie; ‘goed dat je hier aandacht aan besteed’. En weer anderen reageerden geschokt op mijn foto en waren boos dat ik het had geplaatst.
Een bezoek aan het Renaissance Private Island, beroemd om de flamingo’s, stond op mijn lijst om te bezoeken tijdens mijn reis naar Aruba. Als hotelgast is het bezoek inclusief, als niet hotelgast betaal je $125 per persoon toegang. Omdat ik van dieren hou en ik dacht dat het heel bijzonder zou zijn. Oké, en omdat ik zoveel fotoreportages in tijdschriften zag, wilde ik dezelfde foto met de flamingo’s. We denken steeds meer na over dierenwelzijn. Alleen omdat dit een populaire attractie is, wilde ik de reden delen waarom ik ging, maar ik vond het ook belangrijk om je de andere kant te vertellen. Het blijven natuurlijk wilde dieren en hoewel het wel hun natuurlijke omgeving is kunnen ze niet weg omdat de vleugels deels zijn geknipt en ze dus niet kunnen vliegen.
Deze 7 flamingo’s zijn hier opgegroeid en kunnen niet wegvliegen en migreren. Zoals ze normaal zouden moeten doen. Het blijft dus beter om gewoon dieren in het wild te spotten. Maar deze dieren zitten hier nu eenmaal en moeten wel verzorgd worden en dat gebeurd onder andere door de inkomsten uit het toerisme. Er is een ‘Flamingo verzorger’ maar hij ziet niet alles de hele tijd. Denk dus goed na over je eigen gedrag en houd je kinderen ook goed in de gaten. Kinderen zijn om deze reden ook alleen toegestaan tussen 09-10 uur ’s ochtends omdat het dan iets rustiger is. Verder zijn alleen volwassenen toegestaan.
Volg de dieren nooit en loop of ren ze nooit achterna. Ga gewoon in het water zitten en wacht tot ze komen. Jaag ze niet op! Het strand is druk vanwege de flamingotoeristen. In de vroege ochtend, direct om 09.00 uur viel het mee maar om 13.00 uur ’s middags was het echt veel te druk!
Is dit dan ook dierenleed op reis vroeg ik aan World Animal Protection? Sanne Kuijpers, campagnemanager wilde dieren bij World Animal Protection:
‘De rode flamingo is een van de grootste flamingosoorten en komt voor in het Caraïbische gebied. Het voedsel (algen en kleine kreeftjes) zorgt voor de roze kleur. Flamingo’s vind je vaak met hun kop in het water waar ze naar voedsel zoeken. Ze leven vaak in grote groepen en kunnen vliegend honderden kilometers afleggen op zoek naar voedselrijke gebieden.
Mochten de vleugels van deze dieren daadwerkelijk deels geknipt zijn, dan kunnen ze inderdaad niet meer migreren. Door menselijk ingrijpen is het natuurlijk gedrag van deze wilde dieren dan ook verstoord. Sommige wilde dieren worden getemd zodat zij kunnen worden gebruikt door mensen. Maar ook deze dieren zijn genetisch gelijk aan de soortgenoten in het wild en ze behouden dan ook de wilde instincten. Nakomelingen kunnen nog altijd overleven in het wild. Liever bewonder je deze dieren op een echte authentieke, memorabele en diervriendelijke manier wanneer je ze op goed geluk gaat spotten in het wild, zonder menselijke verstoringen. Mocht je toch naar deze plek gaan, vermijd dan direct contact en probeer altijd op gepaste afstand te blijven, jaag de dieren niet op en lok ze niet met voer of geluid.’
Zeeschildpadden vrijlaten op Koh Talu, Thailand
Wowww, de eerste keer dat ik zeeschildpadden zag was op het Griekse eiland Zakynthos. Daar zwemt de grote Caretta Caretta rond, zo bijzonder! Op Sri Lanka zwom ik met schildpadden omdat ze nou eenmaal in de zee zwommen aan het strand waar ik was. Toen ik een PADI duikcursus in Tenerife volgde schrok ik tijdens een van de lessen van een schildpad die ineens langs mij zwom, ze lijken onder water nóg groter! Eenmaal gewend eraan was het wel heel gaaf en bijzonder! Als je het artikel bekijkt zie je dat ik de schildpad aanraak, zoiets zou ik nu dus niet meer doen. Waarom ik het toen wel deed? Het was mijn eerste keer duiken en de duikinstructeur gaf het sein dat het oké was om te doen en deed het voor.
In 2014 was ik in Thailand op uitnodiging voor werk. Ik reisde af naar het tropische eiland Koh Talu en op het persreisprogramma stond dat we ook een schildpad gingen vrijlaten. Heel bijzonder dacht ik en ik keek er dan ook naar uit. Op het eiland is een zogenoemde Sea Turtle Nursery. Hier worden schildpadden verzorgd vanaf de geboorte tot aan het eerste levensjaar. Vervolgens worden de schildpadden gechipt, gewogen en opgemeten zodat de verzorgers ze kunnen volgen. Zodra ze één jaar zijn worden ze in zee vrijgelaten.
Klinkt geweldig toch, een schildpad opvang waar ze verzorgd worden, vervolgens worden ze vrijgelaten en worden ze gevolgd voor onderzoek. Raar vond ik het op dat moment wel dat ze aan mij vroegen of ik de schildpad wou chippen?! Ik weigerde maar collega’s ‘grepen wel de kans’ om dit te doen. Maar je zag aan de schildpad dat het zetten van de chip niet fijn was en je zag dat het soms opnieuw gedaan moest worden door de verzorgers omdat het niet goed ging. Ik vond het allemaal maar vreemd maar ja wat doe je dan?! Een paar maanden later ging iemand die ik ken voor haar werk naar precies dezelfde locatie en liet ook schildpadden vrij. Dan ga je toch eens extra nadenken, hoe zit dat nou eigenlijk precies?
Is dit dan ook dierenleed op reis vroeg ik aan World Animal Protection? Sanne Kuijpers, campagnemanager wilde dieren bij World Animal Protection:
‘Zeeschildpadden zijn van nature solitaire dieren, maar slijten hier hun dagen in krappe bassins met vele soortgenoten waardoor de kans op ziektes, stress en verwondingen groot is. Door inmenging van en aanraking met mensen schieten de dieren vaak in de stress. Ik begrijp dat het project de beste bedoelingen heeft, de meeste van de soorten zeeschildpadden worden immers bedreigd, maar het advies is om de dieren niet te storen in hun natuurlijk gedrag. Dit is niet alleen een dierenwelzijnsissue, maar het verstoren van natuurlijk gedrag kan ook gevolgen hebben voor het behoud van de soort – terwijl het doel van het project juist soortbehoud lijkt te zijn. Het is waarschijnlijk dat deze werkwijze een goede manier is om toeristen te trekken (aangezien het geen effectieve natuurbeschermingsmaatregel is). Talloze roofdieren kunnen de jongen inderdaad doden, maar dit maakt deel uit van natuurlijke selectie’.
Beren spotten in Fins Lapland
Wowww in Fins Lapland kan je beren spotten in het wild, hoe gaaf is dat! Ik heb de bruine beren eerder van dichtbij mogen zien in Canada toen ik de berg af skiede. Naast Zweden heeft Finland de grootste populatie wilde beren van Europa. Wat mij betreft is het één van de meest bijzondere natuurexcursies in Europa.
Van eind mei tot eind augustus kan je bruine beren spotten in het wild in Fins Lapland. Daarna start het jachtseizoen en is het helaas niet meer mogelijk. Dit gebied betreft een privé landgoed waarop het niet is toegestaan te jagen op de beren.
Is het nou echt wilde beren spotten vroeg ik me af? Ja ze zijn wild, maar de reden dat je ze kan zien vanuit een wild observatie hut is wel omdat er zalm word neergelegd waar de bruine beren op af komen. Met 99% zekerheid wordt gegarandeerd dat je de beren kan zien. Dat kan omdat het 3 x per week voedertijd is. Vele kilo’s aan verse zalm zorgt ervoor dat de beren de bossen uit komen. En precies daar staat een observatie hut van waaruit je kan genieten van dit bijzondere spektakel. Nadeel hiervan is wel dat de beren naar mijn idee afhankelijk zijn geworden van het bijvoeren. Dit is niet bevestigd maar ook niet ontkend.
Sanne Kuijpers, campagnemanager wilde dieren bij World Animal Protection:
‘Wilde dieren in het wild zien is fantastisch! Maar tussen ‘wild’ en wild is ook nog wel een verschil. Het beste is om wilde dieren in het wild te zien, waarbij er geen enkele bemoeienis van de mens is. Deze werkwijze is waarschijnlijk een goede manier om toeristen te trekken (aangezien het geen effectieve natuurbeschermingsmaatregel is).
Het voeren van wilde dieren om ze te lokken of in een bepaald gebied te houden is niet verantwoord. Beren zijn uitstekend aangepast aan een leven in het wild. Het voeren beïnvloedt het natuurlijke gedrag van de dieren. Misschien zorgt het ervoor dat ze op die plek blijven rondhangen in plaats van te migreren. Ook kunnen dieren door het voeren opdringerig worden, wat ongewenst gedrag is en waardoor dieren soms ook weer moeten worden afgemaakt. Natuurlijk wil je graag beren zien, maar het aller-aller-allerbeste is toch om de natuur in te gaan en geluk te hebben. Soms zie je ze dan niet. Maar als je ze dan wél ziet, is de beloning het grootst!’
*Lees hier meer over de bruine beren in Fins Lapland!
ANVR Richtlijnen diervriendelijk op reis
Excursies met dieren is niet meer van deze tijd. Op de website van de ANVR (Algemeen Nederlandse Vereniging van Reisondernemingen) staat ook een heel artikel over de Do’s en Dont’s met betrekking tot ‘Dieren en Toerisme, diervriendelijk op reis‘.
Dit betekent dat in principe de bij de ANVR aangesloten reisorganisaties geen excursies met dieren aanbieden. Er zijn altijd enkele uitzonderingen maar de grote reisorganisaties, bieden het zeker niet aan.
Heb jij wel eens iets gedaan op reis waarvan je nu denkt,
dat is dierenleed op reis en dat zou ik niet meer doen?
Hey, super goed artikel. Ik ben zelf ook een blog aan het schrijven over het feit dat olifanten wassen echt niet meer oké is. Wij zijn net terug uit Thailand en ik besef hoeveel mensen dit nog wel oké vinden. Dus dat wist ik, maar dankzij jouw artikel weet ik nu ook over de flamingo’s en schildpadden vrij laten. Dankjewel daarvoor! Hopelijk worden we met zijn allen steeds meer bewust van elk dierenleed en stopt deze business!
Dank voor je reactie Kimberley! Bizar hé in Thailand, hoeveel mensen dat nog doen, ik schrok daar ook van. Graag gedaan en elk steentje dat we kunnen bijdragen over bewustzijn met dieren is mooi.