Bizarre gebeurtenissen op reis, ik heb er zoveel meegemaakt dat ik er een heel blog aan kon wijden. Reizen is niet altijd leuk, maar gelukkig kan ik nu lachen om die ‘WTF?! Pech op reis!’ momenten! Ik heb ervan geleerd, kan er nu om lachen en het zijn verhalen die het altijd goed doen op een feestje. Travelaroundwithme naar de minder leuke kant van het reizen.

Bizarre gebeurtenissen op reis

Shit happens op reis en met mij is het ‘never a dull moment‘! Vraag me niet waarom, dat heb ik mezelf al vaak genoeg afgevraagd. Naïviteit is het absoluut niet, eerder een open blik naar de wereld en dat ik wel eens een risico neem waardoor ik in bepaalde situaties beland. Al moet ik zeggen, sommige situaties op reis die overkomen je gewoon. Een aantal van de bizarre gebeurtenissen op reis waren een kwestie van bad luck waar ik niets aan had kunnen doen.

Een inbraak in mijn appartement, overvallen worden op straat, een confrontatie met een pistool, omringd worden door oplichters, je huurauto terugvinden met een deuk en een gids die andere bedoelingen had. Voor het grootste gedeelte zijn het bizarre gebeurtennisen op reis. Maar mijn vrienden kunnen er ook wat van. De een lag te creperen in India, de ander zorgde voor haar vriend in het ziekenhuis in Zuid-Afrika en een vriendin brak haar arm en was niet verzekerd. Nieuwsgierig naar die reisverhalen? Check mijn artikel, Shit happens, blij als je verzekerd bent.

Inbraak in vakantiehuis

Na een nacht hard werken in een discotheek stond ik vroeg in de ochtend te douchen in mijn appartement. Ik hoorde wat gestommel binnen maar ik woonde samen met meerdere mensen dus had ik totaal geen vermoeden. Eenmaal aangekomen in de woonkamer ontdekte ik dat er ingebroken was en mijn spullen weg waren. Mijn handtas, camera telefoon en geld was weg.

Ik heb mij direct aangekleed en ben aangifte gaan doen. Mijn bankpas blokkeerde ik gelijk maar mijn telefoon blokkeren daar dacht ik helaas pas een paar uur later aan. Dat kostte mij €250,- aan telefoonrekeningen naar de Filippijnen. Blijkbaar had de dief daar familie wonen.

Overvallen worden op straat

Na tien dagen carnaval in Rio gevierd te hebben stuurde ik een vrolijk bericht naar huis dat ik Rio overleefd had en al mijn spullen nog had. Ik reisde door naar Recife, haalde mijn huurauto op en ging de stad ontdekken. Ik zag een mooi kerkje, haalde mijn camera uit mijn tas, hield de camera in de lucht en voor ik het wist voelde ik iets op mijn rug en lag ik op de grond te ‘rollebollen’ met een junk die mijn camera vast had.

Het enige wat ik mij nog herinner is dat ik hem op een gegeven moment naar zijn broekzak zag grijpen en dat dat voor mij het moment was dat ik mijn camera losliet. Mijn vriendin stond het hele tafereel stoïcijns te aanschouwen en de vijf militairen verderop bleven stokstijf in het gelid staan.

Was dit echt net gebeurd? Blijkbaar heb ik ook gegild want er kwamen een paar jongens op ons afgerend die zich over ons ontfermde en ons later ook naar het lokale politiebureau brachten. Eind goed, al goed. Ik had gelukkig niets, ik was alleen de foto’s kwijt van die ochtend en die camera heb ik opgegeven bij mijn reisverzekering. Wel heb ik maanden daarna last gehad van het maar achterom blijven kijken en voelde ik mij ongemakkelijk als er iemand vlak achter mij liep.

Een confrontatie met een pistool

Het was een zomerse dag en samen met een vriendin lagen wij te chillen in het gras aan Cowichan Lake op Vancouver Island. We zeiden tegen elkaar hoe leuk het zou zijn als wij een bootje hadden zodat we het meer op konden varen. Even later legt er iemand met een boot aan die aan land ijsjes ging kopen. Deze knappe Canadees vroeg op de terugweg of wij ook een ijsje wilde.

Voor ik er erg in had zei ik dat we liever aan boord stapte van zijn boot voor een tocht op het meer. Dat leek hem ook een goed idee en hij zou terugkomen nadat hij het ijs had weggebracht.

Roekeloosheid op het water

Terug kwam hij, maar met een vriend. We hadden een klein twijfelmoment maar hé, we zouden gewoon aan boord stappen en een stuk gaan varen toch? Zo gezegd zo gedaan en het eerste uur genoten we van de boottocht. Totdat de knappe Canadees vrienden op het meer tegenkwam en de testosteron van deze mannen begon te vloeien. Ik hou zeker van actie en snelheid maar roekeloosheid op het water dat is wat anders.

Amper daarvan bijgekomen merkte wij ineens dat we geheel aan de andere kant van het meer waren beland en daar verscholen in een baai een grote boot lag. Die was van vrienden van hem en daar gingen wij even wat drinken. Tja, wat doe je dan? Je kan geen kant op dus besloten we vooral aardig en gezellig te blijven en toch maar aan boord te stappen.

Uit de luidsprekers galmde, Abba. Twee onverzorgde rednecks aan boord hadden al aardig wat gedronken en zwierden over het dek. Het eerste halfuur aan boord hebben we echt lol gehad. We hebben gedanst op Abba, we hebben verkleed meegeblerd en de meest hilarische foto’s gemaakt. Maar op een gegeven moment sloeg ons gevoel om. Wij keken elkaar aan en het voelde niet meer goed. Een drankje zouden we doen spraken we af, uit goodwill, maar dan moesten ze ons echt terugbrengen naar waar ze ons hadden opgepikt.

Oog in oog met een pistool in de kajuit

Ik moest nodig naar het toilet en vroeg mijn vriendin om mee te gaan in de kajuit. Het toilet was achter in de kajuit waarbij wij eerst langs het bed moesten. We sloten onszelf samen op in het toilet en toen we eruit kwamen stonden we oog in oog met een pistool. Die redneck vond het maar al te grappig en zei dat het pistool van zijn overleden opa was die nog in de oorlog had gevochten in Nederland.

Nu was het echt tijd om te gaan! We lachten maar een beetje mee om het verhaal maar eigenlijk waren we op dat moment behoorlijk bang. Die jongens hadden inmiddels een leuk idee verzonnen om op de camping een haardvuur te gaan maken en dan konden wij ook wel blijven slapen. We deden alsof wij dat ook wilden maar dan moesten ze ons uiteraard wel even terugbrengen zodat wij de auto konden ophalen met onze spullen.

Je begrijpt dat toen we de auto eenmaal bereikt hadden, de deuren direct op slot gingen en wij plankgas zijn weg gereden. Dit is wel de nummer 1 van bizarre gebeurtenissen op reis voor mij.

Bizarre gebeurtenissen op reis

Omringd worden door oplichters

Als jij de stad gaat verkennen pas ik op je auto’. ‘Zo werkt dat gewoon hier, jij parkeert en ik pas op je auto en spullen’. Meerdere keren zei ik dat het niet hoefde en we vervolgden onze weg richting het centrum. Hij liep ons achterna en nu was hij ineens een stadsgids. ‘Ik ga jullie rondleiden. Alleen op pad gaan is gevaarlijk voor twee meiden alleen”. 

We liepen door, namen een drankje op een terras. Wij gaven de man in kwestie geen aandacht en vervolgden onze weg door de stad langs de bezienswaardigheden. Op de terugweg richting de auto zagen we ineens weer diezelfde man. Maar ineens kwamen er meer mannen en voor we het wisten stonden er zes mannen om ons heen.

De man begon te vertellen dat hij ons een rondleiding had gegeven maar dat wij daarvoor niet wilde betalen. We keken elkaar aan en namen het zekere voor het onzekere. We betaalden.

Pech op reis, een huurauto met een deuk

Rol je na een avond stappen om 05.00 uur in de ochtend een Italiaanse discotheek uit, zie je dat er een grote deuk in de zijkant van je huurauto op zit. Heb ik dat, dacht ik toen. Wie ga je bellen om die tijd? Er kon nog prima met de auto gereden worden maar er was wel schade. Als ik aangifte wilden doen dan moest ik de auto wel verplaatsen van de ‘crime scene’ want de discotheek bevond zich in de middle of nowhere.

Ineens zag mijn vriendin iets op de achterruit. We deden de zaklamp aan op onze telefoon en daar was duidelijk in het rood iets opgeschreven in het Italiaans. We haalden iemand erbij en die vertaalde het tot; ‘ET 407DF(kenteken) witte Punto (Fiat) Schade kijk beneden‘. (*Dank moeder van collegablogger Aniek, voor het nog een keer vertalen). Achteraf gezien bleek de autoverhuurmaatschappij aan de hand van het kenteken de bewuste schaderijder te hebben kunnen achterhalen. Eind goed, al goed!

Pech met huurauto

Een gids met andere bedoelingen

Never mess with a tour guide, they know places you don’t know! Maar ja, het leuke van een gids is zojuist dat diegene toffe plekken weet die je zelf niet snel zou ontdekken. Ik ben er niet op uit om iets uit te halen maar hoe weet je nou dat die gids ook geen rare en vreemde bedoelingen heeft?

Zo was ik eens op een eiland waar wij sliepen in een niet aan te raden accommodatie. Dat kwam ter sprake en tijdens de lunch belandden we op een locatie die ons veel meer aansprak. Een prachtig terrein midden in de natuur en het mooie zwembad vond ik echt een Wellness Spot. Gezien het een werkreis betrof was het snel geregeld dat wij daar konden verblijven voor de tweede nacht omdat wij het interessant vonden en als reistip wilden gaan delen.

Toen de schemer was gevallen ontmoetten wij de eigenaar van het complex. Op zich een aardige vent maar ik vond het wel vreemd dat hij graag meerdere foto’s maakte met ons op diverse plekken op het terrein. Je moet je een beetje voorstellen dat het een locatie is die is gelegen aan een buitenweg. Groots opgezet met meerdere vakantieverblijven in originele landelijke stijl. Er was een weiland met dieren, een tuin met een prachtig zwembad, een schuur met prehistorische werktuigen en een restaurant en café met allerlei uitzonderlijke spullen die de beste meneer bewaarde.

De hutjes waren bovengronds ingericht als prehistorische hut, vol met landbouwwerktuig. Ondergronds was de slaapkamer modern ingericht. Een bijzondere overnachtingsplek dus.

Hij stond in de deuropening en maakte avances..

Eenmaal aangeschoven aan het diner bleken wij de enige gasten te zijn op het gehele complex. Enigszins vreemd, maar daarna werd het pas echt vreemd. Ik ging naar het toilet en toen ik daaruit kwam stond de eigenaar in de deuropening en maakte avances en schunnige opmerkingen. Ik duwde hem vriendelijk aan de kant en liep de trap op naar het restaurant. Daar aangekomen was mijn vriendin weg. Ik voelde me ongemakkelijk worden maar zag een schim achter de balkondeur, ik liep ernaar toe maar die zat op slot. Ik rommelde aan de deur en toen stond ineens die eigenaar weer achter me.

Hij begon te lachen en zei dat mijn vriendin daar een sigaret aan het roken was. Hij deed de deur open en ik hoopte dat ze aan mijn gezichtsuitdrukking zou zien dat er iets raars was gebeurd. We bedankten voor het toetje en vertrokken richting onze hut. Eenmaal buiten vertelde ik het hele verhaal en dat ik mij onprettig voelde bij het idee om alleen in mijn hut te slapen.

De auto stopte voor mijn hut, de lichten gingen uit en…

Ze liep mee naar binnen om mijn spullen te pakken en op dat moment hoorde we een auto aankomen. De auto stopte voor mijn accommodatie en de lichten gingen uit. Er werd op mijn deur geklopt en de eigenaar zei; ‘Henriëtte, open the door, I’am here to stay with you tonight‘. Inmiddels was duidelijk voor mijn vriendin dat die vent knettergek was en dat het menens was. Ik zei op een aardige manier maar met een bibberstem dat het een leuke avond was maar dat ik echt alleen ging slapen.

Het werd stil maar ik zag aan de achterkant van het huisje het licht aanspringen. Het was duidelijk dat hij om het huis heen liep. Daarna klopte hij weer op deur. Mijn vriendin stond inmiddels in de hoek en had een zeis in haar handen. Ik weet niet waar ik nou meer van schrok. Je moet je inbeelden dat er op de grond een spot zat in de vloer. Ik zag dus haar schim en die zei terwijl er op de deur werd geklopt.

Het voelde als we er tientallen minuten hebben gestaan en op een gegeven moment hoor de we de auto starten en werd het stil. We pakten mijn spullen en rende zo hard als we konden naar het andere huisje. Daar bivakkeerden wij de deur en we kropen samen met de zeis in bed. Daar belden wij onze gids van de eerste dag die ons midden in de nacht is komen ophalen. Wat waren wij blij toen wij midden in de nacht met hem van het terrein afreden. Een van de meeste bizarre gebeurtenissen op reis die ik beleefde met een vriendin.

Heb jij wel eens bizarre gebeurtenissen op reis meegemaakt?