Ik ben diep geschokt door de golf van terreur dat gister de wereld schokte. Vreselijke incidenten waar onschuldige mensen de slachtoffers worden van eenlingen. Mijn gedachten gaan uit naar alle slachtoffers, de nabestaanden en de mensen die hier (in)direct mee te maken hebben.

Waarom een blog hierover?

Ik ben net zelf in Tunesië geweest nadat ik er in 2008 voor het laatst was. Ik vind het een bijzondere bestemming waar ontzettend veel te doen en te zien is en ik was blij dat ik deze keer op uitnodiging van het Tunesisch Verkeersbureau mee mocht op ontdekking, terug naar een land dat mij eerder al veroverde. Nog vol enthousiasme was ik al mijn foto’s aan het uitzoeken en stonden er voor de komende weken vele blogs gepland. Blogs met foto’s om je mee te laten dromen, blogs met tips over wat je zeker moet gaan doen, maar ook kritische blogs over waarom je juist wel naar Tunesië moet gaan maar ook blogs waarom je bijvoorbeeld niet zou moeten gaan. Al deze blogs en verhalen schort ik op, omdat ik het niet gepast vind om hier nu over te schrijven. Ik hoop dat over een paar weken de rust is wedergekeerd ik alsnog mijn ervaringen kan delen.

Weer een aanslag op de vrijheid en het toerisme…

Terwijl ik dit schrijf ben ik mij voor het eerst echt bewust van elk woord dat ik opschrijf. De kracht van de media, die zowel positief als negatief kan zijn, is iets dat ik al jaren interessant vind. Nu ben ik zelf onderdeel van de media en dan ligt alles wat je zegt en doet onder een vergrootglas. Ik pretendeer niet dat ik het beter weet, ik zeg niet dat je moet doen wat ik doe of dat je mijn mening moet delen, ik ben er absoluut niet op uit om te “scoren” met dit verhaal. Ik vind nu dat ik van mij moet laten horen omdat ik net op een bestemming ben geweest die nu zwaar getroffen is. Niet alleen getroffen in de vrijheid maar het is ook een aanslag op het toerisme.

Ik ben niet politiek onderlegd, heb weinig verstand van groeperingen en hou me verre van dat omdat ik geen specialist hierin ben. Mijn blog is een persoonlijk medium en ik hoop dat ik mijn lezers inspireer om de wereld te ontdekken maar ook om verder te kijken en na te denken over reizen en alles wat daarbij komt kijken. Ik kan goed tegen kritiek en hou van goede en stevige discussies, iedereen mag een mening hebben want we leven tenslotte in een vrij land. Ergens ben ik bang voor de reacties die hierop gaan komen, zal ik belachelijk worden gemaakt? Bekritiseerd worden over wat ik nu schrijf? Flauwe reacties ontvangen van mensen die naar mijn idee niets beters te doen hebben? Of positieve reacties van mensen die er net zo over denken? Ik weet het niet, we zullen het zien….

Gister heb ik al het nieuws op de voet gevolgd, ik ben van medium naar medium geswitcht omdat ik alles wil weten. Ik heb niet alleen de Nederlandse media gecheckt maar ook de buitenlandse en heb een paar Tunesiërs gesproken via Facebook. Ik zal jullie eerlijk vertellen dat ik, misschien raar, een fascinatie heb voor reacties op bepaalde nieuwsberichten. Echt waar, ik ben geschokt door sommige uitspraken van mensen. Ik lees ze, walg ervan maar hou me altijd stil. Ineens voelde ik de behoefte om nu wel van mij te laten horen. Er werden gister aanbiedingen getweet naar de betreffende hotels in Tunesië maar dat je een kogelvrije zwembroek mee moet nemen, of mensen levensmoe waren als je een vakantie boekt naar dit land, dat het de eigen schuld is van mensen als je naar een bananenrepubliek afreist. Walgelijk!

Realiseren jullie je wel wat een vreselijk aanslag dit is? Een aanslag op ons vrije leven dat wij hier (nog) kunnen leiden? Een aanslag op het toerisme? Die mensen krabbelen net weer op na de aanslag in maart op het Bardo museum. Weet je op hoeveel bestemmingen er wereldwijd dreiging is waar je nooit iets over hoort? Weet je hoe bang sommige Tunesiërs zelf zijn voor wat er momenteel allemaal gebeurd? Moet je dan voortaan maar thuis blijven? De gevolgen van deze aanslag voor het toerisme is dramatisch. Ach iedereen mag zeggen wat hij of zij wil maar dit is hoe ik erover denk…

Ik ben een reiziger die alles tot in de puntjes uitzoekt, ik ben niet naïef en zoek het niet op. Maar ik ga dingen ook niet uit de weg en ga gesprekken aan met iedereen, om uiteindelijk zelf tot een mening te komen. Die hoef je niet te delen maar ik hoop dat jullie ook reizigers zijn die nadenken en dat je niet iets baseert op één medium of een uitspraak.

Ik ben overvallen in Brazilië, er is ingebroken in mijn appartement in Spanje, ik ben aangereden in Italië en beroofd in Griekenland. Allemaal rot en absoluut niet in vergelijking met wat er nu is gebeurd. Ik wil alleen maar zeggen dat ik mijn mening nooit zal baseren op een incident en ik hoop dat er ooit een einde komt aan deze gebeurtenissen…